Türkiye’nin 100. Yılında Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi
Özet Görüntüleme: 124
/ 
PDF İndirme: 73
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13132156Anahtar Kelimeler:
Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi, tarihçe, yumuşak güçÖzet
Türkçe, tarih boyunca geniş coğrafyalarda konuşulan ve kullanılan bir dildir. Buna bağlı olarak Türkçenin farklı insanlara öğretilmesinin tarihi de oldukça eskiye dayanmaktadır. Ancak Türkçenin yabancı ve/veya ikinci dil olarak öğretiminin sistematik olarak gelişmesi görece daha yenidir. Dil öğretimi yumuşak güç olarak tanımlanan olguda önemli bir yere sahiptir. Dolayısıyla tarih sürecinde dil öğretimine dikkat edilmiştir. Son yıllarda Türkiye’nin ekonomik ve siyasi gücünün artması ile birlikte Türkçe öğretimi ayrı bir önem kazanmıştır.
Bu çalışmanın amacı, Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminin Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. yılı itibarıyla nasıl bir gelişme kaydettiğini belirlemek ve bu süreçteki önemli dönüm noktalarını incelemektir. Bu kapsamda Türkçenin ilk kez yabancı dil olarak öğretilmeye başlandığı Kutad Kubilig’ten başlanarak mevcut zamanda gerek yurt içinde gerek yurt dışında farklı kurumlarda çok sayıda öğreniciye Türkçe öğretiminin gelişimi ele alınmıştır. Alanyazın taraması kullanılan bu çalışma için yapılan çalışmalar incelenerek Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminin geçmişten 2020’li yıllara kadar gösterdiği gelişmeler belirlenmiştir. Ayrıca, 2000’li yılların başından itibaren ivme kazanan Türkçenin yabancı/ikinci dil olarak öğretimi alanında katedilen yol ve sonuçları üzerinde durulmuştur.
Referanslar
Akar, A. (2017). Türk Dili Tarihi. Ötüken Yayınları.
Aksan, D. (2020). Anlambilim: Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Alyılmaz, S. (2018). Türkçe öğretiminde hedef kitlenin/öğrenenin önemi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2452-2463.
Aykaç, N. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminin Genel Tarihçesi ve Bu Alanda Kullanılan Yöntemler. Turkish Studies, 10(3), 161-174. DOI: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7842
Bayraktar, N. (2003). Yabancılara Türkçe Öğretiminin Tarihsel Gelişimi. Dil Dergisi, 119, 58-71.
Bakır, S. (2014). Türkiye’deki yabancılara Türkçe öğretim merkezleri ve Atatürk üniversitesi dil eğitimi uygulama ve araştırma merkezi (DİLMER), A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED] 51, 435-456.
Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4. Baskı). Boston, MA: Pearson.
Er, M. (2023). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde özel dil kursları. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 13, 340-354. DOI: 10.29000/rumelide.1375506.
Ercilasun, A. B. & Akkoyunlu, Z. (2014). Kâşgarlı Mahmut Dîvânu Lugâti’t-Türk. Ankara: TDK Yayınları.
Kocaman, A. (1994). Cumhuriyet, Dil Devrimi ve Ötesi. Dilbilim Araştırmaları, (1-3).
Tavkul, U. (2003). Türk Lehçelerinin Sınıflandırılmasında Bazı Kriterler. Kırım Dergisi, 12 (45): 23-32.
Tüm, G. (2022). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde gücü ve geleceği. Ankara: Sınırsız Eğitim ve Araştırma Derneği Yayınları.
Yılmaz, Y. (2018). 18. ve 19. Asırda Fransızca Hazırlanmış Transkripsiyon Anıtlarında Okuma Metinlerinin Özellikleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. (Özel Sayı), 4. (86-92).
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Dr. Hatice Neslihan Demiriz
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
