Electoral Behavior in Türkiye and its Reflections on the 2024 Local Elections
Abstract views: 458
/ 
PDF downloads: 218
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13133858Keywords:
electoral, election, party performance, party ideology, leadership, voter behaviorAbstract
This study analyzes voter behaviors in Türkiye through the 2024 local elections. The study examines the influence of party performance, ideology, leadership, and economic conditions on voter behavior using data from an investigation conducted by AREDA Survey. The study first assesses the impact of these factors on voter behavior and then analyzes how they are reflected in voter behavior according to party preference, political identity, proximity to the leader, and demographic characteristics. The findings of the study indicate that the two most influential factors determining voting preferences in Türkiye are party performance and party ideology. Right-wing party supporters tend to consider party performance when voting, while left-wing party supporters base their voting preferences on party ideology. Parties that receive support based on performance are more vulnerable compared to those supported through ideology. Parties that establish connections with voters based on ideology consistently maintain a certain level of voting support, regardless of their performance. However, parties that gain voter support through performance do not have the same level of stability. When these parties show weaknesses in terms of their policies and performance, they lose voter support. The research findings support this thesis.
Keywords: Electoral, voter behavior, election, party performance, party ideology, leadership
References
Akbayır, M. (2018). Darbe Dönemlerinde Türk Medyası: 27 Mayıs, 12 Eylül ve 15 Temmuz Örnekleminde Medya-Demokrasi İlişkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Akdoğan, Y. (2004). Ak Parti ve Muhafazakar Demokrasi. İstanbul: Alfa Yayınları.
Albayrak, M. (2004). Türk Siyasi Tarihinde Demokrat Parti (1946-1960). İstanbul: Phoenix Yayınevi.
Akgül, F. İ. (2013). Türkiye'de Seçmen Davranışları: Politik Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Etkileyen Faktörler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gediz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Aydın, K., Yılmaz , E. Çaha, Ö., ve Uzunöz, M. (2019). Türkiye’de Romanlar: Bir Kimlik Ekonomisi. 116R050 Nolu TÜBİTAK Projesi Raporu.
Bakacak, A. A. (2023). Türkiye’de Siyaset ve Medya: 2007 Cumhurbaşkanlığı Seçim Sürecinde Hürriyet Gazetesinin Tutumu. Muhafazakar Düşünce Dergisi, 19(65), 164-191.
Baykal, Ö. (2021). Sağ Bir Siyaset Olarak Milli Görüş Hareketi. Muhafazakar Düşünce Dergisi, 17(60), 34-58.
Besli, H. ve Özbay, Ö. (2017). Bir Liderin Doğuşu: R. Tayyip Erdoğan. İstanbul: Meydan Yayıncılık.
Bilginer-Erdoğan, Ş. (2022). Türkiye’deki Askeri Müdahaleler ve Medya. EKEV Akademi Dergisi, (89), 307-324.
Bogart, D. (2013). Political Party Representation and Electoral Politics in England and Wales, 1690-1740. Social Science History, 40(2), 271-303. doi: 10.1017/ssh.2016.4
Bora, T. (2021). Türk Sağının Üç Hali: Milliyetçilik, Muhafazakarlık, İslamcılık. İstanbul: İletişim Yayınları.
Çaha, Ö. (2020). Yeni Medya ve Değişen Toplumsal Hareketler. Bilişim Teknolojileri ve İletişim: Birey ve Toplum Güvenliği içinde (s. 248-164). Şeker, M., Bulduklu, Y., Ankara: Türkiye Bilimler Akademisi. doi: 10.53478/TUBA.2020.020
Çaha, Ö. ve Guida, M. (2011). Türkiye’de Seçim Kampanyaları. Ankara: Orion.
Çarkçı, A. (2024). Meşrutiyet Dönemi Siyasal Akımları. İstanbul: Akademisyen Kitabevi.
Çarkoğlu, A. (2008). Ideology or Economic Pragmatism?: Profiling Turkish Voters in 2007. Turkish Studies, 9(2), 317-344. doi: 10.1080/14683840802012074.
Çarkoğlu, A. (2012). Economic Evaluations vs. Ideology: Diagnosing the Sources of Electoral Change in Turkey 2002-2011. Electoral Studies, 31(3), 513-521. doi: 10.1016/j. electstud.2012.02.005.
CHP., DEVA., DP., GELECEK., İYİ PARTI., SAADET. (2023). Ortak Politikalar Mutabakat Metni. (30 Ocak). Ankara: Cumhuriyet Halk Partisi Yayınları.
Congcong, W. ve Dan, K. (2020). The Greening of European Radical Left Parties: Red and Green Politics. Journal of Contemporary European Studies, 28(4), 494-513. doi: 10.1080/14782804.2020.1792280
Dean, D. ve Croft, R. (2009). Reason and Choice: A Conceptual Study of Consumer Decision Making and Electoral Behavior. Journal of Political Marketing, 8(2), 130-146. doi: 10.1080/15377850902813386
Demirtaş-Bagdonas, Ö. (2008). The Clash of Kemalisms?: Reflections on the Past and the Present Politics of Kemalism in Turkish Political Discourse. Turkish Studies, 9(1), 99-114. doi: 10.1080/14683840701814034
Doğan, A. ve Tokgöz, E. (2022). Seçmen Tercihinde Ekonomik Gelişmelerin Rolü: Ekonomik Oy Verme Teorisi Bağlamında Türkiye Genel Seçimleri Üzerine Bir İnceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(2), 1179-1205. doi: 10.19145/e-gifder.1112826.
Doğan, S. (2018). Konda Seçmen Kümeleri: CHP Seçmenleri. Istanbul: Konda Seçmen Kümeleri Analizi. Erişim adresi: https://konda.com.tr/uploads/konda-secmenkumeleri -chp- secmenleri-mayis 2018-16d1eafa1 8a69fb0d 445657f89da64 f5623 ffbeb47 3d862f9f6f093aa9b2f707.pdf
Erdem, F. H. (2019). 31 Mart Seçimleri ve Kürtler. E-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Degisi, 11(3), 1548-1565. doi: 10.26791/sarkiat.670203
Evkuran, M. (2016). İslamcılık-Muhafazakarlık İlişkisinin Politik Teolojisi: Muhafazakar Siyaset ve İslamcılık Üzerine Tezler. Uluslararası Günümüz İslam Dünyasında Meseleler ve Çözüm Yolları Kongresi. İstanbul: 10-12 Ekim.
Fieldhouse, E., Green, J., Evens. G., Mellon, J., Prosser C., Schmitt H. ve Eijk, C. D. (2019). Electoral Shocks: The Volatile Voter in a Turbulent World. Oxford: Oxford University Press.
Flatley, J. (2001). Computer-Assisted Self-Interviewing over the Web: Criteria for Evaluating Survey Software with Reference to Blaise IS. Proceedings of the 7th International Blaise Users Conference. Washington (September, 12-14). Erişim adresi: https://www.blaiseusers.org/2001 /papers/IBUC_2001-10-9-01.
Heywood, A. (2013). Politics. Fourth Edition. New York: Palgrave Macmillan.
Kalaycıoğlu, E. (2010). Justice and Development Party at the Helm: Resurgence of Islam or Restitution of the Right-of-Center Predominant Party. Turkish Studies, 11(1), 209-44. doi: 10.1080/14683841003747013.
Kaliber, A. ve Tocci, N. (2010). Civil Society and the Transformation of Turkey’s Kurdish Question. Security Dialogue, (41), 191-216. doi: 10.1177/0967010610361890.
Keyman, E. F. (2010). Modernization, Globalization and Democratization in Turkey: The AKP Experience and its Limits. Constellations, 17(2), 312-327. doi: 10.1111/j.1467-8675.2010.00596.x.
Keyman, F. (2012). Rethinking the ‘Kurdish Question’ in Turkey: Modernity, Citizenship and Democracy. Philosophy Social Criticism, 38(4-5), 467-476. doi: 10.1177/0191453711435655.
Kızıltoprak-Tuğ, A. A. (2018). Türk Siyasetinde Recep Tayyip Erdoğan’ın Karizmatik Liderliği. Sosyal Bilimler Dergisi, 5(30), 613-638. doi: 10.16990/SOBIDER.4613
Koşar, D. ve Gürer, G. T. (2023). Atasözleri Bağlamında Türk Kültüründe Liderlik. Milli Folklor, 18(138), 198-205. doi: 10.58242/millifolklor.1162625
Küçükömer, İ. (2007). Batılılaşma ve Düzenin Yabancılaşması. Beşinci Baskı. İstanbul: Bağlam Yayınları.
Kutlu, Y. (2018). Konda Seçmen Kümeleri: HDP Seçmenleri. Istanbul: Konda Seçmen Kümeleri Analizi. Erişim adresi: .https://konda. com. tr/uploads/ konda- secmen kumeleri-mhp- secmenlerimayis 201884 c4f8ea e7f81009213ecf5 6438d c44 39f e03 77e 6192 46d3377 e765fcb397cf5.pdf
Lewis-Beck, M. S. ve Nadeau, R. (2012). PIGS or Not? Economic Voting in Southern Europe. Electoral Studies, 31(3), 472-477. doi: 10.1016/j.electstud.2012.02.008.
Lijphart, A. (2012). Paterns of Democracy: Government Forms and Performance in Thirty-Six Countries. Second Edition. New Haven & London: Yale University Press.
Mardin, Ş. (1973). Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics? Daedalus, 102(1), 169-190. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/20024114.
Milliyetçi Haraket Partisi. (2024). Milliyetçi Hareket Partisi Parti Programı. [Adobe Digital Editions]. Erişim adresi: https:// mhp. org.tr/ html docs/mhp /program/ mhp/mhp_ tarihcesi.html
Milbarth, W. M. ve Goel, M. L. (1982). Political Participation: How and Why do People get Involved in Politics. İkinci Baskı. New York ve London: University Press of America.
Moore, D. S., Notz, W. I. ve Flinger, M. A. (2013). The Basic Practice of Statistics (6th ed.). New York: W. H. Freeman and Company.
Müftüler-Baç, M. ve Keyman, E. F. (2012). Turkey Under the AKP: The Era of Dominant-Party Politics. Journal of Democracy, 23(1), 85-99. doi: 10.1353/jod.2012.0000.
Nos-Aldas, E. (2015). Activism, Transmedia Storytelling and Empowerment. Baybars-Hawks içinde New Media Politics: Rethinking Activism and National Security in Cyberspace (78-94). Cambridge: Cambridge Scholar Publishing.
Oğur, Y. (2024). Seçmen Artık Sadık Değil, Macera Peşinde. Karar Gazetesi, Erişim adresi: https://www.karar. com/ yazarlar/yildiray-ogu r/secmen-a rtik-sadik- degil- macera-p e sinde- 1600190
Öniş, Z. (2007). Conservative Globalists Versus Defensive Nationalists: Political Parties and Paradoxes of Europeanization in Turkey. Journal of Southern Europe and the Balkans, 9(3), 247-261. doi: 10.1080/14613190701689902.
Özbudun, E. (2009). From Political Islam to Conservative Democracy: The Case of the Justice and Development Party in Turkey. South European Society and Politics, 11(3-4), 543-557. doi: 10.1080/13608740600856561.
Pulzer, P. G. J.(2008). Political Representation and Elections in Britain. Michigan: Michigan University Press. https:/ books.google.com.tr/ books/ about/Political_ Representation_ and_Elections. (28 Mayıs 2024).
Rackaway, C. ve Romance, J. (2022). Primary Elections and American Politics: The Unintended Consequences of Progressive Era Reform. Albany: State University of New York.
Rae, N. C. (1992). Class and Culture: American Political Cleavages in the Twentieth Century. The Western Political Quarterly, 45(3), 629-650. doi: 10.2307/448685
Saktanber, A. (2007). Cultural Dilemmas of Muslim Youth: Negotiation Muslim Identities and Being Young in Turkey. Turkish Studies, 8(3), 417-434. doi: 10.1080/14683840701489290.
Sandıkçı, E. (2023). Yetmez Ama Evet’in Düşünsel Arkaplanı Olarak Post-Kemalizm (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Selçuk, E. K. (Der). (2023). Kuruculuktan Daimi Muhalefe CHP’nin 100 Yılı. İstanbul: İletişim Yayınları.
TEAM. (2019). Seçmen Blokları Zayıflıyor: İyi Parti Seçmen Analizi. İstanbul. Toplumsal Etki Araştırmaları Merkezi.
Türkiye İstatistik Kurumu. (2023). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları. Erişim adresi: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2023-49684
Yanık, M. (2015, 5 Ekim). Muhafazakar Kürtlerin Oylarında Değişim Mümkün. Star. Erişim adresi: https://www. star.com.tr/ yazar/muhafaz akar-kurtlerin-oylarinda- degisim-mumkun-yazi-106004/
Yüksek Seçim Kurulu. (2023). Yurt İçi, Yurt Dışı ve Gümrük Sandıkları Dahil Milletvekili Genel Seçim Sonucu. Erişim adresi: https://ysk.gov.tr/tr/14-mayis-2023-secimleri/82491.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Prof. Dr. Ömer Çaha, Doç. Dr. F. İlknur Akgül
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
